Poniedzialek i spotkanie powazne;))))

13.10.08

Poniedzialek wlasnie wrocilam ze spotkania organizacyjnego caly tydzien. Smiechu co nie miara, glupawka mnie zlapala i nie tylko mnie. Ale coz to nie jest wazne. Mam nadzieje tylko ze nie rozwalilam spotkania.

Dzis w czasie przed samym obiadem pojechalysmy do Piura na zakupy. Rynek, na ktorym bylysmy mniej wiecej wyglada jak stadoion w Warszawie (Chinczyki tez tu dotarli:), tylko tu jest wieksze zamieszanie i nielad. Mleko z chemia, buty zaraz obok ryby, lub miesa, a wsrod tego smacznie spiace dziecko (i moze spac?). Przygotowania do wyjazdu wygladaly tak ze sie zastanawialam gdzie wlozyc pieniadze, zeby mi nie ukradli, wlozylam do skarpetki:) coz nie mam torebki, a kieszenie w spodniach nie dawaly pewnosci. Mysle, ze z czasem naucze sie tu funkcjonowac. O aparacie nie bylo mowy. Fajne zdjecia by byly:( Nie przerazajcie sie da sie tu zyc na ulicy trzeba chodzic pewnie i szybko, nie reagowac na zaczepki tylko isc swoja droga.

Mamy tu obiatki robione przez gospodynie, trzeba sie przyzwyczic mi idzie nie najlepiej. Dzis czulam sie kiepsko bolala mnie glowa, zmeczenie, slonce, jedzenie, wypad do miasta zrobily swoje. Przyszlam wzielam tabletke i pragnelam tylko jednego chwili ciszy, ale coz za oknem taka muzyka, jak na weselu. Ania mowila, ze nawet ludzie tam tancza.

Dzis dziewczynka obdarowala mnie kolczykami zrobionymi przez jej siostre. Zapomnialam Wam powiedziec a musze, w niedziele na Mszy Sw na slamsach male dziecko dalo mi cukierka, to jest wazne, bo tu dzieci pierwsze wyciagaja rece, zeby im dac. A ja otrzymuje od dziecka jego smakolyk.

Pozdrawiam

Jak ja bym chciala juz mowic w ich jezyku. Duzo smiechu w moim kroczeniu w ta strone, ja sie smieje, ze oni sie predzej naucza polskiego niz ja peruwianskiego:)